Lusia, czyli kiedy projekt żyje własnym życiem

Miała być zadziorna, trochę taka łobuziara... może dorzucić jej jakieś piegi? Może rudawe włosy?

Jak zawsze zaczęłam od uszycia ciałka, wypchania go i przyszycia każdej części ciała i co?
Okazało się, że ciałko wyszło jakieś takie delikatniejsze niż zawsze, że nogi takie smukłe, rączki delikatne a główka zdaje się taka pochylona mocniej ku przodowi...
No nic, szyłam dalej - tym razem ubranko.
Postawiłam na ogrodniczki w kratkę i białą bluzeczkę, chciałam uzyskać taki trochę zawadiacki efekt a w ostateczności wyszła, co wam dużo będę pisała nie wiem jak to się dzieje, że czasem te moje projekty żyją własnym, nieokreślonym życiem, że moja igła "biegnie" w tą inną stronę niż powinna, że materiał nagle biorę taki a nie ten co sobie założyłam...

Efekt końcowy nie wyszedł taki jakbym chciała...
Na świecie pojawiła się Lusia a nie Łucja jak pierwotnie miało być.
Lusia wygląda na bardzo nieśmiałą, wrzucam ją do mojego sklepiku za promocyjną cenę(klik) może ktoś się w niej zakocha i zechce by ta nieśmiała anielinka zamieszkała w jego pokoju :)

Zmykam teraz, zabieram starszego do kina, swoją drogą szykuję post o bajkach które naprawdę warto obejrzeć  - miłego dnia kochani!