A takie tam...

Ależ ostatnio smędzę na tym moim blogu a wy tak cierpliwie to znosicie :) muszę wreszcie to zmienić!
W końcu moja dewiza opisana w zakładce o mnie, o blogu przestanie być aktualna a na to nie mogę pozwolić.
Na wytłumaczenie mam tylko to, że czasami człowiek gubi swój wewnętrzny rytm i trzeba ponownie się "nastrajać", ważne, że w którymś momencie zaczynasz dostrzegać, że "nie tędy droga" i powoli ustawiasz się na prawidłowy tor.

To trochę jak z kawałem poniżej...

Przed ślubem:
Ona - Ciał Janek.
On - No nareszcie, już tak długo czekam.
Ona - Może chcesz żebym poszła?
On - Nie! Co Ci przyszło do głowy? Sama myśl o tym jest dla mnie straszna!
Ona - Kochasz mnie?
On - Oczywiście, o każdej porze dnia i nocy.
Ona - Czy mnie kiedyś zdradziłeś?
On - Nie! Nigdy! Dlaczego pytasz?
Ona - Chcesz mnie pocałować?
On - Tak, za każdym razem i przy każdej okazji.
Ona - Czy byś mnie kiedykolwiek uderzył?
On - Zwariowałaś? Przecież wiesz jaki jestem.
Ona - Czy mogę Ci zaufać?
On - Tak.
Ona - Kochanie.
Siedem lat po ślubie:
Czytajcie od dołu...

... wszystko zależy z której strony zaczynasz patrzeć na daną sytuację ;)  Jeżeli znowu zacznę za dużo marudzić proszę dziewczyny o ustawienie mnie do pionu i polecenie mi wizyty w księgarni i pasmanterii to zawsze działa na mnie inspirująco co znaczy - pozytywnie!


Pozdrawiam Was serdecznie.

P.S 

Jutro podam wyniki "torebkowego" Candy, życzę wszystkim powodzenie.
Być może jutrzejszy dzień właśnie tobie przyniesie szczęście ;)