Kochajmy dzieci takimi jakie są!
Uczmy ich zasad, nakreślajmy granice, ale dajmy pozostać sobą!
Pozwólmy płakać kiedy im smutno, krzyczeć gdy jest im źle, nauczmy wyrażać emocje!
Nie gniewajmy się, że dziecko nas uszczypało, ugryzło albo kopnęło - wytłumaczmy, że to nas boli, że nas smuci...
Pomóżmy dziecku przebrnąć przez jeszcze nieznany mu świat, nauczmy je ten świat odbierać, cieszyć się tym, że liść zmienia barwę, że właśnie spadł śnieg albo zaświeciło słońce.
Zadziwmy ich światem, dorzućmy szczyptę magii i czarujmy świat naszych dzieci!
"Powiedz mi, a zapomnę. Pokaż mi, a zapamiętam. Pozwól mi zrobić, a zrozumiem."
Konfucjusz
Właśnie tym chciałabym się zawsze kierować w pracy z dziećmi i tego życzę także innym nauczycielom bo niestety wielu z nich już o tym zapomniało!
a ja właśnie jestem w trakcie "Jak kochać dziecko" Korczaka...
OdpowiedzUsuń